LokeKvad
Det drypper på hans øyenlokk
Seint er alle dagar talte
Straffa var for djupe svik
Og sår i Friggs sjel
Blir aldri heile
For dottera di Takk unnte
Så vel trofeet
Ho eig for evig
Eter brenn i ormekjeft
Straumar utan nåde
Skade gav meg til slik bruk
Blir stagga trufast av din frue
Slik er visene til kvinna
Om enn løna hennar
Blir likegyldighet og spark
Men når begeret bittert fullt
Av gifta renn over
Då vrengast jordas tynne skal
I takt med dine kvaler
Eimen av sonens død
Innvollreip bind faderen til hellen
Som smertar trefold
Verda skal rivne opp
Når bindeverk blir strå
Og visna vekk
Frå svikarens kropp
Då vil du evne
I hærfart med lik vil du gå
Naglafar blåsar med vinden bort
Strupen din verkar av hat
Og bror vil hilse Garm
Han gjev einherjes drott velkomsten
Fenris tenner skal omkring han sno
Slik møter blodsbror døden
Den enøydes son skal òg prisen krevje
For tenesta med blod
Enno skakar Yggdrasils rot
For kvalene dine si skuld
Gifta brenn, gjer ikke bot
Du pinast under gravbrun muld
Lengje skal vi enno lytte
Etter galet frå ein sotsvart hane
På ryggen av Helgrinds hytte
Vil hans røst gi alle bane
